چه روزها که يک به يک غروب شد، نيامدي
چه اشکـ‌ها که در گلـو رسوب شد، نيامدي

خليل آتشين سخن، تبر به دوش بت‌شکن
خداي ما دوباره سنگ و چوب شد، نيامدي

براي ما که خسته‌ايم و دل‌شکسته‌ايم نه
ولي بـراي عـده‌اي چـه خـوب شد نيامدي

تمـام طـول هـفتـه را در انـتـظار جـمـعـه‌ايم
دوبـاره صـبــح، ظـهــر، نه، غــروب شد، نيامدي